Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ye late-learned

  • 1 serus

    sērus, a, um, adj. [cf. series; Sanscr. sărat, thread; that which is long drawn out], late (freq. and class.; cf.: tardus, lentus): nescis quid vesper serus vehat (the title of a work by Varro), Varr. ap. Gell. 1, 22, 4; 13, 11, 1:

    sero a vespere,

    Ov. M. 4, 415:

    serā nocte,

    Liv. 1, 57, 9; Col. 1 praef.; Prop. 1, 3, 10; Val. Fl. 7, 400:

    crepuscula,

    Ov. M. 1, 219:

    lux,

    id. ib. 15, 651:

    dies,

    Tac. H. 3, 82 (cf. infra, B.):

    hiems,

    Liv. 32, 28, 6:

    anni,

    i. e. ripe years, age, Ov. M. 6, 29; 9, 434; id. F. 5, 63; cf.

    aetas,

    id. A. A. 1, 65; Plaut. Aul. 4, 1, 4:

    gratulatio,

    Cic. Fam. 2, 7, 1:

    portenta deūm Tarda et sera nimis, id. poët. Div. 2, 30, 64: nepotes,

    Ov. M. 6, 138:

    posteritas,

    id. P. 1, 4, 24: sera eruditio, quam Graeci opsimathian appellant, Gell. 11, 7, 3; cf. poet., of persons, with gen.: o seri studiorum! ye late-learned, opsimatheis (i. e. backward, ignorant), Hor. S. 1, 10, 21 (v. infra, b. a): ulmus, late - or slowly-growing (acc. to others, old), Verg. G. 4, 144; so,

    ficus,

    late in bearing, Col. 5, 10, 10; cf. serotinus, and v. the foll. under sup.—Comp. (rare; not in Cic. or Cæs.; cf. adv. infra fin.):

    serior mors (opp. maturior),

    Cels. 2, 6 med.:

    senectus,

    Mart. 5, 6, 3:

    spe omnium serius bellum,

    Liv. 2, 3, 1:

    serior putatio,

    Col. 4, 23, 1; 2, 10, 15.— Poet., for posterior:

    serior aetas,

    Ov. Tr. 5, 9, 7; Tib. 1, 4, 33:

    hora,

    Ov. H. 19, 14.— Sup.:

    successores quam serissimi,

    Vell. 2, 131, 2:

    serissima omnium (pirorum) Amerina, etc.,

    ripening the latest, Plin. 15, 15, 16, § 55; cf. supra.—
    b.
    Poet.
    (α).
    For the adv. sero, of one who does any thing late:

    serus in caelum redeas,

    Hor. C. 1, 2, 45:

    serus Graecis admovit acumina chartis,

    id. Ep. 2, 1, 161:

    jusserit ad se Maecenas serum sub lumina prima venire Convivam,

    late in the day, id. S. 2, 7, 33:

    nec nisi serus abi,

    Ov. A. A. 2, 224:

    poena tamen tacitis sera venit pedibus,

    Tib. 1, 10, 3:

    (me) Arguit incepto serum accessisse labori,

    Ov. M. 13, 297.—So with things as subjects:

    sera rubens accendit lumina Vesper,

    Verg. G. 1, 251:

    imposita est sero tandem manus ultima bello,

    Ov. M. 13, 403:

    seros pedes assumere,

    id. ib. 15, 384:

    Cantaber serā domitus catenā,

    Hor. C. 3, 8, 22:

    serum ut veniamus ad amnem Phasidos,

    Val. Fl. 4, 708.—With gen.:

    o seri studiorum!

    Hor. S. 1, 10, 21 (v. supra); so,

    belli serus,

    Sil. 3, 255.—With inf.:

    cur serus versare boves et plaustra Bootes?

    Prop. 3, 5 (4, 4), 35.—
    (β).
    For adverb. use of sera and serum, v. adv. infra.—
    B.
    Substt.
    1.
    sēra, ae, f. (sc. hora), a late hour, the evening hour, hespera, sera, vespra, crepusculum, Gloss. Vet.—
    2.
    sērum, i, n., late time, late hour (of the day or night; first in Liv.;

    esp. in the historians): serum erat diei,

    Liv. 7, 8, 4:

    quia serum diei fuerit,

    id. 26, 3, 1:

    jamque sero diei subducit ex acie legionem,

    Tac. A. 2, 21 fin.:

    extrahebatur in quam maxime serum diei certamen,

    Liv. 10, 28, 2 Drak. N. cr.:

    in serum noctis convivium productum,

    id. 33, 48; cf.: ad serum [p. 1682] usque diem, Tac. H. 3, 82.— Absol., in Sueton., of a late hour of the day:

    in serum dimicatione protractā,

    Suet. Aug. 17; id. Ner. 22:

    in serum usque patente cubiculo,

    id. Oth. 11.—
    II.
    Pregn., too late (class.):

    ut magis exoptatae Kalendae Januariae quam serae esse videantur,

    Cic. Phil. 5, 1:

    neque rectae voluntati serum est tempus ullum, etc.,

    Quint. 12, 1, 31:

    tempus cavendi,

    Sen. Thyest. 487: bellum, Sall. Fragm. ap. Philarg. Verg. G. 4, 144:

    Antiates serum auxilium post proelium venerant,

    Liv. 3, 5 fin.; 31, 24:

    auxilia,

    Val. Fl. 3, 562:

    improbum consilium serum, ut debuit, fuit: et jam profectus Virginius erat, etc.,

    Liv. 3, 46 fin.:

    redit Alcidae jam sera cupido,

    Val. Fl. 4, 247:

    seras conditiones pacis tentare,

    Suet. Aug. 17:

    cum tandem ex somno surrexissent, in quod serum erat, aliquot horas remis in naves collocandis absumpserunt,

    which was too late, Liv. 33, 48, 8:

    hoc serum est,

    Mart. 8, 44, 1; and with a subj.-clause:

    dum deliberamus, quando incipiendum sit, incipere jam serum est,

    Quint. 12, 6, 3; so,

    serum est, advocare iis rebus affectum, etc.,

    id. 4, 2, 115.—
    b.
    Poet. for the adverb (cf. supra, I. b. a):

    tum decuit metuisse tuis: nunc sera querelis Haud justis assurgis,

    too late, Verg. A. 10, 94:

    ad possessa venis praeceptaque gaudia serus,

    Ov. H. 17, 107:

    Herculeas jam serus opes spretique vocabis Arma viri,

    Val. Fl. 3, 713:

    serā ope vincere fata Nititur,

    Ov. M. 2, 617:

    auxilia ciere,

    Val. Fl. 3, 562.—Hence, adv., in three forms.
    1.
    sēră, late ( poet. and very rare):

    sera comans Narcissus,

    late in flowering, Verg. G. 4, 122.—
    2.
    sērum, late at night ( poet. and very rare):

    quae nocte sedens serum canit,

    Verg. A. 12, 864.—
    3.
    sērō̆.
    A.
    (Acc. to I.) Late.
    a.
    Late, at a late hour of the day or night (rare but class.):

    eo die Lentulus venit sero,

    Cic. Att. 7, 21, 1 (cf. infra, B.):

    domum sero redire,

    id. Fam. 7, 22.—
    b.
    Late, at a late period of time, in gen. (freq. and class.):

    res rustica sic est: si unam rem sero feceris omnia opera sero facies,

    Cato, R. R. 5, 7; Cic. Brut. 10, 39; Quint. 6, 3, 103:

    doctores artis sero repertos,

    id. 2, 17, 7; 2, 5, 3.— Comp.:

    modo surgis Eoo Temperius caelo, modo serius incidis undis,

    Ov. M. 4, 198; Liv. 31, 11, 10:

    serius, quam ratio postulat,

    Quint. 2, 1, 1:

    scripsi ad Pompeium serius quam oportuit,

    Cic. Fam. 14, 10; 15, 1, 4; id. Sest. 31, 67; Liv. 37, 45, 18; 42, 28, 1:

    itaque serius aliquanto notatus et cognitus (numerus),

    Cic. Or. 56, 186:

    serius egressus vestigia vidit in alto Pulvere,

    Ov. M. 4, 105:

    ipse salutabo decimā vel serius horā,

    Mart. 1, 109, 9: omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura, later or earlier (or, as we say, inverting the order, sooner or later), Hor. C. 2, 3, 26; so,

    serius aut citius sedem properamus ad unam,

    Ov. M. 10, 33:

    serius ei triumphandi causa fuit, ne, etc.,

    Liv. 39, 6, 4; 38, 27, 4:

    in acutis morbis serius aeger alendus est,

    Cels. 3, 2.— Sup.:

    ut quam serissime ejus profectio cognosceretur,

    Caes. B. C. 3, 75 (Scaliger ex conj.); so,

    legi pira Tarentina,

    Plin. 15, 17, 18, § 61 (al. serissima).—
    B.
    (Acc to II.) Too late (freq. and class.):

    abi stultus, sero post tempus venis,

    Plaut. Capt. 4, 2, 90:

    idem, quando illaec occasio periit, post sero cupit,

    id. Aul. 2, 2, 71; id. Am. 2, 2, 34; id. Men. 5, 6, 31; id. Pers. 5, 1, 16 (Opp. temperi); id. Trin. 2, 4, 14; 2, 4, 167; 4, 2, 147; Ter. Heaut. 2, 3, 103; id. Ad. 2, 4, 8. (Scipio) factus est consul bis:

    primum ante tempus: iterum sibi suo tempore, rei publicae paene sero,

    Cic. Lael. 3, 11; id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 9:

    sero resistimus ei, quem per annos decem aluimus contra nos,

    id. Att. 7, 5, 5; id. Verr. 2, 5, 63, § 164 et saep.:

    ne nimis sero ad extrema veniamus,

    far too late, id. Phil. 2, 19, 47; Liv. 21, 3, 5.—Hence, in a double sense, alluding to the signif. A. a.:

    cum interrogaret (accusator), quo tempore Clodius occisus esset? respondit (Milo), Sero,

    Quint. 6, 3, 49.—Prov.: sero sapiunt Phryges, are wise too late, are troubled with after-wit; v. sapio.— Comp., in the same sense:

    possumus audire aliquid, an serius venimus?

    Cic. Rep. 1, 13, 20:

    ad quae (mysteria) biduo serius veneram,

    id. de Or. 3, 20, 75:

    doleo me in vitam paulo serius tamquam in viam ingressum,

    id. Brut. 96, 330: erit verendum mihi, ne non hoc potius omnes boni serius a me, quam quisquam crudelius factum esse dicat, id. Cat. 1, 2, 5:

    serius a terrā provectae naves,

    Caes. B. C. 3, 8; Suet. Tib. 52.

    Lewis & Short latin dictionary > serus

  • 2 nosco

    nosco, nōvi, nōtum, 3 (old form, GNOSCO, GNOVI, GNOTVM, acc. to Prisc. p. 569 P.; inf. pass. GNOSCIER, S. C. de Bacch.; cf. GNOTV, cognitu, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.: GNOT (contr. for gnovit) oiden, epiginôskei; GNOTV, gnôsin, diagnôsin, Gloss. Labb.—Contr. forms in class. Lat. are nosti, noram, norim. nosse; nomus for novimus: nomus ambo Ulixem, Enn. ap. Diom. p. 382 P., or Trag. v. 199 Vahl.), v. a. [for gnosco, from the root gno; Gr. gignôskô, to begin to know], to get a knowledge of, become acquainted with, come to know a thing (syn.: scio, calleo).
    I.
    Lit.
    1. (α).
    Tempp. praes.:

    cum igitur, nosce te, dicit, hoc dicit, nosce animum tuum,

    Cic. Tusc. 1, 22, 52: Me. Sauream non novi. Li. At nosce sane, Plaut. As. 2, 4, 58; cf.: Ch. Nosce signum. Ni. Novi, id. Bacch. 4, 6, 19; id. Poen. 4, 2, 71:

    (Juppiter) nos per gentes alium alia disparat, Hominum qui facta, mores, pietatem et fidem noscamus,

    id. Rud. prol. 12; id. Stich. 1, 1, 4:

    id esse verum, cuivis facile est noscere,

    Ter. Ad. 5, 4, 8:

    ut noscere possis quidque,

    Lucr. 1, 190; 2, 832; 3, 124; 418; 588; Cic. Rep. 1, 41, 64: deus ille, quem mente noscimus, id. N. D. 1, 14, 37.— Pass.:

    EAM (tabulam) FIGIER IOVBEATIS, VBEI FACILVMED GNOSCIER POTISIT, S. C. de Bacch.: forma in tenebris nosci non quita est, Ter Hec. 4, 1, 57 sq.: omnes philosophiae partes tum facile noscuntur, cum, etc.,

    Cic. N. D. 1, 4, 9: philosophiae praecepta noscenda, id. Fragm. ap. Lact. 3, 14:

    nullique videnda, Voce tamen noscar,

    Ov. M. 14, 153:

    nec noscitur ulli,

    by any one, id. Tr. 1, 5, 29:

    noscere provinciam, nosci exercitui,

    by the army, Tac. Agr. 5.—
    (β).
    Temppperf., to have become acquainted with, to have learned, to know:

    si me novisti minus,

    Plaut. Aul. 4, 10, 47:

    Cylindrus ego sum, non nosti nomen meum?

    id. Men. 2, 2, 20:

    novi rem omnem,

    Ter. And. 4, 4, 50:

    qui non leges, non instituta... non jura noritis,

    Cic. Pis. 13, 30:

    plerique neque in rebus humanis quidquam bonum norunt, nisi, etc.,

    id. Lael. 21, 79:

    quam (virtutem) tu ne de facie quidem nosti,

    id. Pis. 32, 81; id. Fin. 2, 22, 71:

    si ego hos bene novi,

    if I know them well, id. Rosc. Am. 20 fin.: si Caesarem bene novi, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, B, 2:

    Lepidum pulchre noram,

    Cic. Fam. 10, 23, 1:

    si tuos digitos novi,

    id. Att. 5, 21, 13:

    res gestas de libris novisse,

    to have learned from books, Lact. 5, 19, 15:

    nosse Graece, etc. (late Lat. for scire),

    Aug. Serm. 45, 5; 167, 40 al.:

    ut ibi esses, ubi nec Pelopidarum—nosti cetera,

    Cic. Fam. 7, 28, 2; Plin. Ep. 3, 9, 11.—
    2.
    To examine, consider:

    ad res suas noscendas,

    Liv. 10, 20:

    imaginem,

    Plaut. Ps. 4, 2, 29.—So esp., to take cognizance of as a judge:

    quae olim a praetoribus noscebantur,

    Tac. A. 12, 60.—
    II.
    Transf., in the tempp. praes.
    A.
    In gen., to know, recognize (rare; perh. not in Cic.): hau nosco tuom, I know your ( character, etc.), i. e. I know you no longer, Plaut. Trin. 2, 4, 44:

    nosce imaginem,

    id. Ps. 4, 2, 29; id. Bacch. 4, 6, 19:

    potesne ex his ut proprium quid noscere?

    Hor. S. 2, 7, 89; Tac. H. 1, 90.—
    B.
    In partic., to acknowledge, allow, admit of a reason or an excuse (in Cic.):

    numquam amatoris meretricem oportet causam noscere, Quin, etc.,

    Plaut. Truc. 2, 1, 18:

    illam partem excusationis... nec nosco, nec probo,

    Cic. Fam. 4, 4, 1; cf.:

    quod te excusas: ego vero et tuas causas nosco, et, etc.,

    id. Att. 11, 7, 4:

    atque vereor, ne istam causam nemo noscat,

    id. Leg. 1, 4, 11.—
    III.
    Transf. in tempp. perf.
    A.
    To be acquainted with, i. e. to practise, possess:

    alia vitia non nosse,

    Sen. Q. N. 4 praef. § 9.—
    B.
    In mal. part., to know (in paronomasia), Plaut. Most. 4, 2, 13; id. Pers. 1, 3, 51.—
    IV.
    (Eccl. Lat.) Of religious knowledge:

    non noverant Dominum,

    Vulg. Judic. 2, 12; ib. 2 Thess. 1, 8:

    Jesum novi, Paulum scio,

    I acknowledge, ib. Act. 19, 15.—Hence, nōtus, a, um, P. a., known.
    A.
    Lit.:

    nisi rem tam notam esse omnibus et tam manifestam videres,

    Cic. Verr. 2, 3, 58, 134:

    ejusmodi res ita notas, ita testatas, ita manifestas proferam,

    id. ib. 2, 2, 34, §

    85: fingi haec putatis, quae patent, quae nota sunt omnibus, quae tenentur?

    id. Mil. 28, 76:

    noti atque insignes latrones,

    id. Phil. 11, 5, 10:

    habere omnes philosophiae notos et tractatos locos,

    id. Or. 33, 118:

    facere aliquid alicui notum,

    id. Fam. 5, 12, 7:

    tua nobilitas hominibus litteratis est notior, populo obscurior,

    id. Mur. 7, 16:

    nullus fuit civis Romanus paulo notior, quin, etc.,

    Caes. B. C. 2, 19:

    vita P. Sullae vobis populoque Romano notissima,

    Cic. Sull. 26, 72:

    nulli nota domus sua,

    Juv. 1, 7.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    notus in fratres animi paterni,

    Hor. C. 2, 2, 6: noti operum Telchines. Stat. Th. 2, 274:

    notusque fugarum, Vertit terga,

    Sil. 17, 148.—
    (γ).
    With subj.-clause:

    notum est, cur, etc.,

    Juv. 2, 58.—
    (δ).
    With inf. ( poet.):

    Delius, Trojanos notus semper minuisse labores,

    Sil. 12, 331.—
    2.
    In partic.
    a.
    Subst.: nōti, acquaintances, friends:

    de dignitate M. Caelius notis ac majoribus natu... respondet,

    Cic. Cael. 2, 3:

    hi suos notos hospitesque quaerebant,

    Caes. B. C. 1, 74, 5; Hor. S. 1, 1, 85; Verg. Cir. 259.—
    b.
    In a bad sense, notorious:

    notissimi latronum duces,

    Cic. Fam. 10, 14, 1:

    integrae Temptator Orion Dianae,

    Hor. C. 3, 4, 70; Ov. M. 1, 198:

    Clodia, mulier non solum nobilis sed etiam nota,

    Cic. Cael. 13, 31; cf. id. Verr. 1, 6, 15:

    moechorum notissimus,

    Juv. 6, 42.—
    B.
    Transf., act., knowing, that knows: novi, [p. 1217] notis praedicas, to those that know, Plaut. Ps. 4, 2, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > nosco

  • 3 noti

    nosco, nōvi, nōtum, 3 (old form, GNOSCO, GNOVI, GNOTVM, acc. to Prisc. p. 569 P.; inf. pass. GNOSCIER, S. C. de Bacch.; cf. GNOTV, cognitu, Paul. ex Fest. p. 96 Müll.: GNOT (contr. for gnovit) oiden, epiginôskei; GNOTV, gnôsin, diagnôsin, Gloss. Labb.—Contr. forms in class. Lat. are nosti, noram, norim. nosse; nomus for novimus: nomus ambo Ulixem, Enn. ap. Diom. p. 382 P., or Trag. v. 199 Vahl.), v. a. [for gnosco, from the root gno; Gr. gignôskô, to begin to know], to get a knowledge of, become acquainted with, come to know a thing (syn.: scio, calleo).
    I.
    Lit.
    1. (α).
    Tempp. praes.:

    cum igitur, nosce te, dicit, hoc dicit, nosce animum tuum,

    Cic. Tusc. 1, 22, 52: Me. Sauream non novi. Li. At nosce sane, Plaut. As. 2, 4, 58; cf.: Ch. Nosce signum. Ni. Novi, id. Bacch. 4, 6, 19; id. Poen. 4, 2, 71:

    (Juppiter) nos per gentes alium alia disparat, Hominum qui facta, mores, pietatem et fidem noscamus,

    id. Rud. prol. 12; id. Stich. 1, 1, 4:

    id esse verum, cuivis facile est noscere,

    Ter. Ad. 5, 4, 8:

    ut noscere possis quidque,

    Lucr. 1, 190; 2, 832; 3, 124; 418; 588; Cic. Rep. 1, 41, 64: deus ille, quem mente noscimus, id. N. D. 1, 14, 37.— Pass.:

    EAM (tabulam) FIGIER IOVBEATIS, VBEI FACILVMED GNOSCIER POTISIT, S. C. de Bacch.: forma in tenebris nosci non quita est, Ter Hec. 4, 1, 57 sq.: omnes philosophiae partes tum facile noscuntur, cum, etc.,

    Cic. N. D. 1, 4, 9: philosophiae praecepta noscenda, id. Fragm. ap. Lact. 3, 14:

    nullique videnda, Voce tamen noscar,

    Ov. M. 14, 153:

    nec noscitur ulli,

    by any one, id. Tr. 1, 5, 29:

    noscere provinciam, nosci exercitui,

    by the army, Tac. Agr. 5.—
    (β).
    Temppperf., to have become acquainted with, to have learned, to know:

    si me novisti minus,

    Plaut. Aul. 4, 10, 47:

    Cylindrus ego sum, non nosti nomen meum?

    id. Men. 2, 2, 20:

    novi rem omnem,

    Ter. And. 4, 4, 50:

    qui non leges, non instituta... non jura noritis,

    Cic. Pis. 13, 30:

    plerique neque in rebus humanis quidquam bonum norunt, nisi, etc.,

    id. Lael. 21, 79:

    quam (virtutem) tu ne de facie quidem nosti,

    id. Pis. 32, 81; id. Fin. 2, 22, 71:

    si ego hos bene novi,

    if I know them well, id. Rosc. Am. 20 fin.: si Caesarem bene novi, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, B, 2:

    Lepidum pulchre noram,

    Cic. Fam. 10, 23, 1:

    si tuos digitos novi,

    id. Att. 5, 21, 13:

    res gestas de libris novisse,

    to have learned from books, Lact. 5, 19, 15:

    nosse Graece, etc. (late Lat. for scire),

    Aug. Serm. 45, 5; 167, 40 al.:

    ut ibi esses, ubi nec Pelopidarum—nosti cetera,

    Cic. Fam. 7, 28, 2; Plin. Ep. 3, 9, 11.—
    2.
    To examine, consider:

    ad res suas noscendas,

    Liv. 10, 20:

    imaginem,

    Plaut. Ps. 4, 2, 29.—So esp., to take cognizance of as a judge:

    quae olim a praetoribus noscebantur,

    Tac. A. 12, 60.—
    II.
    Transf., in the tempp. praes.
    A.
    In gen., to know, recognize (rare; perh. not in Cic.): hau nosco tuom, I know your ( character, etc.), i. e. I know you no longer, Plaut. Trin. 2, 4, 44:

    nosce imaginem,

    id. Ps. 4, 2, 29; id. Bacch. 4, 6, 19:

    potesne ex his ut proprium quid noscere?

    Hor. S. 2, 7, 89; Tac. H. 1, 90.—
    B.
    In partic., to acknowledge, allow, admit of a reason or an excuse (in Cic.):

    numquam amatoris meretricem oportet causam noscere, Quin, etc.,

    Plaut. Truc. 2, 1, 18:

    illam partem excusationis... nec nosco, nec probo,

    Cic. Fam. 4, 4, 1; cf.:

    quod te excusas: ego vero et tuas causas nosco, et, etc.,

    id. Att. 11, 7, 4:

    atque vereor, ne istam causam nemo noscat,

    id. Leg. 1, 4, 11.—
    III.
    Transf. in tempp. perf.
    A.
    To be acquainted with, i. e. to practise, possess:

    alia vitia non nosse,

    Sen. Q. N. 4 praef. § 9.—
    B.
    In mal. part., to know (in paronomasia), Plaut. Most. 4, 2, 13; id. Pers. 1, 3, 51.—
    IV.
    (Eccl. Lat.) Of religious knowledge:

    non noverant Dominum,

    Vulg. Judic. 2, 12; ib. 2 Thess. 1, 8:

    Jesum novi, Paulum scio,

    I acknowledge, ib. Act. 19, 15.—Hence, nōtus, a, um, P. a., known.
    A.
    Lit.:

    nisi rem tam notam esse omnibus et tam manifestam videres,

    Cic. Verr. 2, 3, 58, 134:

    ejusmodi res ita notas, ita testatas, ita manifestas proferam,

    id. ib. 2, 2, 34, §

    85: fingi haec putatis, quae patent, quae nota sunt omnibus, quae tenentur?

    id. Mil. 28, 76:

    noti atque insignes latrones,

    id. Phil. 11, 5, 10:

    habere omnes philosophiae notos et tractatos locos,

    id. Or. 33, 118:

    facere aliquid alicui notum,

    id. Fam. 5, 12, 7:

    tua nobilitas hominibus litteratis est notior, populo obscurior,

    id. Mur. 7, 16:

    nullus fuit civis Romanus paulo notior, quin, etc.,

    Caes. B. C. 2, 19:

    vita P. Sullae vobis populoque Romano notissima,

    Cic. Sull. 26, 72:

    nulli nota domus sua,

    Juv. 1, 7.—
    (β).
    With gen. ( poet.):

    notus in fratres animi paterni,

    Hor. C. 2, 2, 6: noti operum Telchines. Stat. Th. 2, 274:

    notusque fugarum, Vertit terga,

    Sil. 17, 148.—
    (γ).
    With subj.-clause:

    notum est, cur, etc.,

    Juv. 2, 58.—
    (δ).
    With inf. ( poet.):

    Delius, Trojanos notus semper minuisse labores,

    Sil. 12, 331.—
    2.
    In partic.
    a.
    Subst.: nōti, acquaintances, friends:

    de dignitate M. Caelius notis ac majoribus natu... respondet,

    Cic. Cael. 2, 3:

    hi suos notos hospitesque quaerebant,

    Caes. B. C. 1, 74, 5; Hor. S. 1, 1, 85; Verg. Cir. 259.—
    b.
    In a bad sense, notorious:

    notissimi latronum duces,

    Cic. Fam. 10, 14, 1:

    integrae Temptator Orion Dianae,

    Hor. C. 3, 4, 70; Ov. M. 1, 198:

    Clodia, mulier non solum nobilis sed etiam nota,

    Cic. Cael. 13, 31; cf. id. Verr. 1, 6, 15:

    moechorum notissimus,

    Juv. 6, 42.—
    B.
    Transf., act., knowing, that knows: novi, [p. 1217] notis praedicas, to those that know, Plaut. Ps. 4, 2, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > noti

  • 4

           praep., with abl. — Of separation, in space, from, away from, down from, out of: de finibus suis exire, Cs.: decedere de provinciā: qui de castris processerant, S.: ferrum de manibus extorsimus: de muro se deiecerunt, Cs.: de iugis, quae ceperant, funduntur, L. — Fig., from, away from, out of: exire de vitā: de priscis Latinis capta oppida, L.: de sententiā deiectus.—In time, of immediate sequence, after, directly after: statim de auctione: diem de die prospectans, day after day, L.—Of duration, during, in the course of, at, by: de nocte: multā de nocte, late at night: de mediā nocte, Cs.: de tertiā vigiliā, in the third night-watch, Cs.: adparare de die convivium, in open day, T.: mediā de luce, H.: navigare de mense Decembri, in December. — Of origin or source, of, from, from among, out of, proceeding from, derived from: caupo de viā Latinā: nescio qui de circo maximo: homo de scholā: aliquis de ponte, i. e. a beggar, Iu.: Priami de stirpe, V.: recita de epistulā reliqua: hoc audivi de patre: discere id de me, T.—Of the whole, of, from, from among, out of: hominem misi de comitibus meis: percussus ab uno de illis: quemvis de iis qui essent idonei: accusator de plebe: unus de legatis: partem solido demere de die, H.: expers partis de nostris bonis, T.: si quae sunt de eodem genere: cetera de genere hoc, H.—Of material, of, out of, from: solido de marmore templum, V.: de templo carcerem fieri: de scurrā divitem fieri posse: fies de rhetore consul, Iu. — Esp., of a fund out of which costs are taken: potat, ole<*> unguenta, de meo, T.: de suo: stipendium de publico statuit, L.: non solum de die, sed etiam in diem vivere, on the day's resources.—Of cause, for, on account of, by reason of, because of, from, through, by: quā de causā, Cs.: certis de causis: de quo nomine ad arbitrum adisti: de gestu intellego quid respondeas: incessit passu de volnere tardo, O.: de Atticae febriculā valde dolui.—Of measure or standard, according to, after, in accordance with: De eius consilio velle se facere, T.: de amicorum sententiā Romam confugit: de more vetusto rapuere faces, V.—Of relation, of, about, concerning, in respect to: multa narrare de Laelio. senatus de bello accepit, learned of, S.: Consilium summis de rebus habere, V.: legati de pace ad Caesarem venerant, Cs.: de bene vivendo disputare: de me experior, in my own case.—In gen., in reference to, with respect to, concerning, in the matter of: non est de veneno celata mater: Aeduis de iniuriis satisfacere, for, Cs.: quid de his fieri placeat, S.: concessum ab nobilitate de consule plebeio, L.: ut sciam quid de nobis futurum sit: de argento somnium, as for the money, T.: de benevolentiā, primum, etc.: de Samnitibus triumphare, over. — In adverbial expressions, de integro, anew, afresh, once more: ratio de integro ineunda est mihi, T.: de integro funus iam sepulto filio facere.—De improviso, unexpectedly: ubi de inprovisost interventum mulieri, T.: de improviso venire, Cs.—De transverso, unexpectedly: de traverso L. Caesar ut veniam ad se rogat.
    * * *
    down/away from, from, off; about, of, concerning; according to; with regard to

    Latin-English dictionary >

  • 5 legisperitus

    lēgis-pĕrītus, i, m., one learned in the law, a lawyer (late Lat.), Vulg. Luc. 7, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > legisperitus

См. также в других словарях:

  • learned — learned, scholarly, erudite are comparable when they mean possessing or manifesting unusually wide and deep knowledge. Learned implies the possession of knowledge gained by study and research; it usually implies wider and deeper knowledge than do …   New Dictionary of Synonyms

  • Late Middle Japanese — 中世日本語 Spoken in Japan Extinct Evolved into Modern Japanese in the 17th century Language family Japonic …   Wikipedia

  • Late medieval logic — Paul Vincent Spade I Medieval logic encompassed more than what we call logic today. It included semantics, philosophy of language, parts of physics, of philosophy of mind and of epistemology. Late medieval logic began around 1300 and lasted… …   History of philosophy

  • Late Night Live — is an Australian radio programme which is broadcast by the Australian Broadcasting Corporation Radio National as well as on Radio Australia shortwave radio and podcast and streamed over the World Wide Web. It is hosted by well known broadcaster… …   Wikipedia

  • Learned Hand — Infobox Judge name = Learned Hand imagesize = caption = office = Judge of United States Court of Appeals for the Second Circuit termstart = 1924 termend = 1961 nominator = Calvin Coolidge appointer = predecessor = Julius Marshuetz Mayer birthdate …   Wikipedia

  • Late Middle Ages — The Late Middle Ages is a term used by historians to describe European history in the period of the 14th and 15th centuries (AD 1300–1499). The Late Middle Ages were preceded by the High Middle Ages, and followed by the Early Modern era… …   Wikipedia

  • SOCIETIES, LEARNED — Learned societies among Jews, whose prototypes existed in the talmudic period, flourished in the late Middle Ages and were particularly widespread in Eastern Europe even into the 20th century. They were conceived on a broad basis. Unlike… …   Encyclopedia of Judaism

  • Michael Learned — Born April 9, 1939 (1939 04 09) (age 72) Washington, D.C., United States Occupation Actress Years active 1961 present Spouse John Doherty (1988 pres …   Wikipedia

  • Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb —    Columbia Pictures, 93 minutes, January 1964 Producer: Stanley Kubrick; Director: Kubrick; Screenplay: Peter George; Cinematographer: Gilbert Taylor; Assistant Director: Eric Rattray; Art Director: Peter Murton; Wardrobe: Bridget Sellers;… …   The Encyclopedia of Stanley Kubrick

  • American Council of Learned Societies — The American Council of Learned Societies, founded in 1919, is a private non profit federation of sixty eight scholarly organizations. ACLS is best known as a funder of humanities research through fellowships and grants awards. ACLS Fellowships… …   Wikipedia

  • Friday the Rabbi Slept Late — infobox Book | name = Friday the Rabbi Slept Late title orig = translator = image caption = First edition cover author = Harry Kemelman cover artist = country = United States language = English series = Rabbi Small genre = Mystery Novel publisher …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»